Turystyczne sukcesy zabytkowej kopalni nie byłyby możliwe, gdyby nie trud wielickich górników. Chociaż na co dzień turyści ich nie zauważają, górnicy mają tu co robić. A jeśli do tego doda się siłę tradycji, to nie ma się co dziwić, że 4 grudnia w Wieliczce ma taką samą rangę jak w Zabrzu czy Brzeszczach.
Dla Wieliczki 2015 jest rokiem ważnym. Ważnym, bo wychodzi na to, iż zabytkową kopalnię zwiedzi 1,38 mln turystów.
- Oznaczać to będzie to wzrost o 7 proc. w porównaniu do roku ubiegłego i aż o 40 proc. w porównaniu do 2009. Turystyczny sukces nie byłby jednak możliwy gdyby nie intensywne prace górnicze. W mijającym roku zabezpieczaliśmy aż 12 zabytkowych komór i kilkanaście chodników, a przecież prace obejmują zasięgiem również te niezabytkowe rejony podziemi. Dbałość o solny zabytek wymaga dużych nakładów finansowych, a także stosowania skutecznych, coraz bardziej innowacyjnych metod zabezpieczania - wyjaśnia Kajetan d'Obyrn Prezes Zarządu Kopalni Soli "Wieliczka" SA.
Nie ma właściwie poziomu (jest ich wraz z między poziomami kilkanaście), na którym nie pracują górnicy. Stawiają drewniane obudowy, przebudowują chodniki, wzmacniają stropy, ociosy komór szkłoepoksydowymi kotwami - wszystko po to by pod ziemią było jeszcze bezpieczniej, a bezcenny zabytek przetrwał kolejne stulecia.
Szczególną troską otoczony jest rejon centralny (pomiędzy szybami Kinga-Daniłowicz-Regis). Głęboko pod ziemią prace prowadzone były m.in. w zespołach komór Geramb, Margielnik, uzdrowiskowej komorze Jezioro Wessel, muzealnej komorze Saurau, a także usytuowanych poza turystycznymi szlakami komorach Gaisruck i Żralski Stare. Zakończono zabezpieczanie północnego ociosu królującej na Trasie Turystycznej kaplicy św. Kingi i znajdującej się na Trasie Górniczej komory Franciszek Karol. Prace prowadzono też w zabytkowych, mocno zaciśniętych działaniem górotworu, chodnikach na I poziomie Świętosławskie i Powroźnik, Kuchnia, a także chodnikach na niższych poziomach: dojściowych do komór Hunka, Freitag i Seeling, chodniku Popiołowym.
Ostatnie lata to w kopalni intensyfikacja działań na rzecz ochrony zabytku przed dopływem wód pozazłożowych i powierzchniowych. W tym celu prowadzi się (m.in. w rejonach niezabytkowych) prace podsadzkowe i iniekcyjne. Zbędne pustki wypełnia się piaskiem bądź substancjami uszczelniającymi, wzmacniając górotwór w danym rejonie. Każdego roku podsadza się ponad 100 tys. m sześc. zbędnych pustek.
Likwidowany jest poziom IX (najgłębszy w kopalni) i niezabytkowa wschodnia części kopalni (80 proc. wyrobisk zlikwidowano w ciągu ostatnich kilku lat), trwa wodoszczelna likwidacja rejonu Kloski-Colloredo (w XIX wieku dotknęły go dwa potężne i niebezpieczne wycieki słodkiej wody). To tylko niektóre projektów, na które w ostatnich latach kopalni pozyskała dofinansowanie zewnętrzne z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Ze wsparciem NFOŚiGW realizowanych jest obecnie 6 projektów, 3 z nich o wartości dofinansowania na poziomie 40- 50 proc. to umowy podpisane w tym roku. Górnicze działania w ostatnich latach wspierała też Unia Europejska (Trasa Górnicza i multimedialna ekspozycja Lill Górna-Kazanów) oraz Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (uszczelnianie szybu Kościuszko).
W galerii: akademia barbórkowa w Kopalni Soli Wieliczka, 4 grudnia 2015 r.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
