W wyniku prac prowadzonych w pierwszym roku realizacji projektu STRATEGY CCUS wybrano trzy z ośmiu „obiecujących” regionów w południowej i wschodniej Europie, dla których zostaną opracowanie szczegółowe mapy drogowe wychwytywania, wykorzystania i składowania dwutlenku węgla (CCUS).
W projekcie bierze udział 17 partnerów z 10 krajów europejskich. Polskim partnerem jest Główny Instytut Górnictwa w Katowicach.Po debacie, partnerzy projektu i doradcy zewnętrzni w wyniku głosowania wytypowali: Dolinę Rodanu we Francji, Basen Ebro w Hiszpanii i Basen Lusitanii w Portugalii jako regiony, które mają największy potencjał do wdrożenia technologii przyczyniającej się do łagodzenia zmian klimatu na dużą skalę.
W ciągu najbliższych 12 miesięcy trzy wybrane regiony będą przedmiotem pogłębionej analizy cyklu życia (LCA), która oceni wpływ wdrażania CCUS na środowisko, począwszy
od etapów rozwoju aż do działania na pełną skalę, w tym emisji, zużycia energii i zużycia zasobów oraz do analizy techniczno-ekonomicznej (TEA). Analiza TEA weźmie pod uwagę opcje technologiczne, dostępność i koszty, a także kompleksową diagnozę potencjalnych lokalnych modeli biznesowych związanych z różnymi opcjami CCUS.
Technologie CCUS są powszechnie akceptowane jako kluczowy element wysiłków zmierzających do osiągnięcia celów Porozumienia Paryskiego, który może znacznie ograniczyć emisje z europejskiego sektora przemysłowego i energetycznego.
Zgodnie z celem projektu, którym jest wspieranie transformacji niskoemisyjnej w Europie Wschodniej i Południowej, partnerzy projektu dokonali realokacji środków finansowych, aby zapewnić szczegółowe modelowanie gospodarcze i mapę drogową CCUS dla północnej Chorwacji, która zajęła czwarte miejsce w głosowaniu.
Proces głosowania oparto na zestawie kryteriów dla każdego regionu, m.in. istnieniu klastrów branżowych, występowaniu różnych opcji transportu i geologicznego składowania CO2 oraz możliwości wykorzystania CO2.
Pozostałe cztery regiony we Francji, Grecji, Polsce i Rumunii - część początkowej grupy uznanej za obiecującą dla rozwoju CCUS - będą przedmiotem mniej intensywnych badań
w kolejnym etapie prac projektu STRATEGY CCUS. Otrzymane dla wszystkich ośmiu regionów wyniki badań, które mają się pojawić na początku 2022 r., zostaną uwzględnione
w scenariuszach wdrażania technologii CCUS dla 10-, 20- i 30-letnich ram czasowych.
Powstałe plany działania, które będą obejmować modele biznesowe, wiedzę techniczną i najlepsze praktyki w takich kwestiach jak akceptacja społeczna, mają na celu pokazanie rządom krajowym i instytucjom regionalnym oraz przedsiębiorstwom, że technologie CCUS są nie tylko wykonalne, lecz także niezbędne do wypełnienia obietnic Porozumienia Paryskiego dotyczących działań w dziedzinie klimatu.
Dr Isabelle Czernichowski-Lauriol z francuskiego BRGM, dyrektor projektu, powiedziała: „Jesteśmy bardzo podekscytowani przejściem do następnej fazy naszego projektu. Naszym celem jest przedstawienie rządom i obywatelom Europy Południowej i Wschodniej przeglądu wykonalności rozwoju CCUS na ich obszarach, w ścisłym związku z szeroką gamą lokalnych działań społeczno-ekonomicznych. Naszym celem jest pomóc tym obszarom w osiągnięciu neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla dzięki opracowanym planom działania
w perspektywie krótko-, średnio i długoterminowej”.
Barbara Olfe Krautlein z IASS Potsdam, członkini Rady Doradczej projektu powiedziała: „Sukces strategii CCUS zależy w dużej mierze od lokalnych warunków. Oprócz kryteriów technicznych i strukturalnych obejmuje także różne aspekty społeczne. Częściowo można je określić za pomocą ocen techniczno-ekonomicznych i analiz cyklu życia. Aby jednak uzyskać wgląd i wiedzę na temat aspektów akceptacji CCUS w określonym regionie, bardzo ważne jest jak najwcześniejsze włączenie w prace nad projektem zainteresowanych stron
w postaci interesariuszy. Praca interesariuszy w projekcie STRATEGY CCUS zapewni trwałość opracowanych opcji technologicznych w przyszłości.”
Nicolas Peugniez z GRT Gaz i doradca Klubu Przemysłu projektu oświadczył: „Projekt STRATEGY CCUS zdecydowanie dotyczy zarówno problemu CCUS, jak i obszarów geograficznych Europy Południowej i Wschodniej, które należy zbadać, jeśli chcemy zająć się emisjami CO2 z przemysłu. Wszystkie osiem regionów ma swoje mocne strony oraz obszary, w których czynią postępy, a niektóre z nich mogłyby skorzystać, gdyby objąć je łącznym badaniem pod katem występowania ewentualnej synergii. Zagadnienie CCUS potrzebuje pracy zespołowej na skalę europejską, a projekt STRATEGY CCUS z pewnością się do tego przyczynia ”.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
Wytypowane trzy obszary posiadają niewątpliwie walory naukowo-badawcze, ale także i turystyczne, które przyszli badacze z pewnością brali pod uwagę. W przyszłości proponuję skupić się na archipelagu wysp Kanaryjskich.