Górnictwo złota czeka na zwyżkę cen kruszcu

Nie wiadomo, czy czasy teraz są na tyle kryzysowe, by lokować papierowy pieniądz w kruszcu. Wiadomo, że na polskim rynku sprzedaje się ok. 6-7 t złota rocznie. Daleko nam do Niemców, którzy rocznie kupują 120 t złota. Zaś Niemcom daleko Chińczyków. Ci w I półroczu ubiegłego roku kupili 322,5 t złota w biżuterii. Cena za uncję (31,1 g) 24-karatowego złota w ostatnich dniach listopada 2016 r. sięgnęła 1190 USD! W ciągu miesiąca spadła o ok. 60 USD. Droga do rekordowych zwyżek z roku 2011, gdy za uncję płacono ponad 1900 USD, wydaje się być więc odległa. Ale... Ale wszystko może się zmienić.

Wg danych Światowej Rady Złota, w II kwartale tego roku wydobyto w sumie 800 t złota (w 2015 r. produkcja wyniosła 3221,4 t - była o 2,2 proc. wyższa niż rok wcześniej).

– Obecnie najwięksi gracze, najwięksi producenci złota wstrzymują rozwój projektów. Przykładem może być kanadyjski Barrick Gold Co. Od początku roku jego akcje gwałtownie szły do góry. Zainteresował się nimi George Soros, który zainwestował w papiery spółki 260 mln USD – komentuje Paweł Drążek, wiceprezes Goldenmark SA.

Ta spółka, a ściślej grupa spółek, zajmuje się obrotem metalami szlachetnymi. Jednym z filarów grupy jest Mennica Wrocławska – znaczący dystrybutor złota i srebra lokacyjnego w Polsce. Goldenmark kupuje złoto bezpośrednio u producenta. Przez najbliższe trzy lata zamierza wydać na zakupy w Senegalu ok. 350 mln zł. To nie koniec polskiego zaangażowania w złoty biznes w Afryce. Goldenmark powołał razem z rządem senegalskim spółkę, która w ciągu trzech lat ma stworzyć nowoczesne centrum złota. Będzie ono weryfikowało i certyfikowało złoto eksportowane z Senegalu oraz innych krajów Afryki Zachodniej.

Mali kopią, wielcy czekają
Wiceprezes Drążek zwraca uwagę, że najwięksi producenci złota wstrzymują się z dużymi inwestycjami. Za to nie brakuje niewielkich, z punktu widzenia gigantów, inwestycji. Takich, które obliczone są na wydobycie paru ton złota w ciągu roku. Tacy producenci mają co prawda stosunkowo niewielkie przychody, ale także większy zysk jednostkowy, gdyż mają niższe koszty produkcji od potentatów z branży.

Złoto to nie węgiel, ale w kopalniach złota, jak i węgla notowane są różne koszty produkcji. W tym roku, jak podaje AngloGold Ashanti Ltd, koszty wydobycia uncji złota wynosiły od 900 do 1500 USD. Jasne jest, że ci, którzy mieli wyższe koszty od ceny notowanej, musieli wstrzymać produkcję. Wbrew obowiązującym stereotypom, złota na skalę przemysłową nie wydobywa się sitem z rzeki (u nas w ten sposób Polskie Bractwo Kopaczy Złota rocznie wypłukuje w Sudetach 500 g kruszcu), ale metodami górniczymi w odkrywkach i kopalniach głębinowych. Złoto zasadniczo tkwi bowiem w skałach. Jeśli z tony można pozyskać gram złota, to łatwo obliczyć, ile trzeba przerobić skał, by pozyskać z nich złoto do wybicia jednego południowoafrykańskiego krugerranda (31,1035 g Au).

Rynek patrzy na Indie
Złoto jednak można pozyskiwać w sposób przemysłowy na inne sposoby. Np. w procesie produkcji miedzi z jej rud. W 2015 r. nasz KGHM pozyskał w ten sposób złoto o wartości 680 mln zł. Taka wielkość produkcji nie ma wpływu na kształtowanie się cen na światowym rynku złota. To, nad czym pracują naukowcy z Indii, jeśli zwieńczone zostanie sukcesem, też raczej nie powinno zbytnio nań oddziaływać.

Otóż, jak podał The Indian Express, „Naukowcy z Dżungarskiego Uniwersytetu Rolniczego w indyjskim stanie Gudżarat wykryli złoto w moczu krów występujących w regionie Gir”. Ten stan (graniczy z Pakistanem i Oceanem Indyjskim) jest największym producentem mleka w Indiach. Zrozumiałe, że jest w nim najwięcej krów, złotodajnych dosłownie. W litrze uryny takiej krowy rasy gir jest od 3 do 10 mg złota w formie związków chemicznych. Prowadzący badania twierdzą, że udało się im wykrystalizować z nich czyste Au. Trzeba będzie jednak długo poczekać, nim okaże się, że lepiej krowy gir hodować dla złota niż dla mleka. Znacznie szybciej świat (i rynek złota) przekonana się o skutkach nowej polityki rządu indyjskiego względem importu złota. O co chodzi?

W 2015 r. (skończył się wówczas 2-letni administracyjny zakaz importowania) do Indii sprowadzono z zagranicy złoto o wartości ok. 35 mld USD. W listopadzie 2015 r. rząd postanowił wykorzystać zgromadzone w kraju zapasy metali szlachetnych do bicia monet i sztabek bulionowych (form lokacyjnych o wadze będącej podwielokrotnością uncji trojańskiej, np. 1; 0,5; 0,25 czy 0,10 oz.). Chodzi mu o to, by zaoferować obywatelom alternatywne możliwości inwestowania, co przełożyłoby się na zmniejszenie importu.

Warto wiedzieć, że Hinduski w biżuterii mają, wg niektórych szacunków, ok. 11 proc. światowych zasobów złota, podczas gdy Indie go praktycznie nie wydobywają (roczna produkcja to ok. 2 t). Tak na marginesie: Indie mają oficjalne rezerwy złota szacowane na 557,7 t. Polskie rezerwy od dziesięcioleci nie zmieniają się i wynoszą 103 t, są przechowywane w Bank of England i więcej informacji na ten temat NBP nie udziela.

USA, Brexit i nowe wojny
Rok 2016, a szczególnie jego pierwsza połowa, nie był zły dla inwestujących w kruszec (nastąpił wzrost ceny aż 25 proc., ale po znacznych, wcześniejszych spadkach – by była jasność). Złoto jest towarem wrażliwym. I jego cena nie zależy od opłacalności produkcji. Popyt i podaż określają czynniki pozaekonomiczne, np. wybory w USA. Wieszczono, że gdy wygra Donald Trump, to rynek zareaguje wzrostem popytu na złoto, czyli podwyżką jego cen. Okazało się, że tak się nie stało.

Złoto nie zdrożało, ale staniało. Za to wzmocnił się dolar. Na razie nie widać na horyzoncie takich czynników w USA, które mogłyby osłabić pozycję dolara wobec złota. Nie można jednak wykluczyć, że na wzrost ceny kruszcu wygenerować może sytuacja kryzysowa lub wojna, oba zdarzenia o wymiarze większym od dotychczas zaistniałych. Co? Nie wiadomo. Wiemy jednak nie od dziś, że jak trwoga, to nie tylko do Boga, ale i do złota ludzie przekonują się.

Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.