Warunki do górniczej emerytury ze względu na wiek, zostały określone w art. 50 a ustawy emerytalnej. Uprawnienie to przysługuje zarówno pracownikom urodzonym przed dniem 1.01.1949 r., jak też po dniu 31.12.1948 r., jednak dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31.12.1948 r. przysługuje, o ile nie przystąpili do jednego spośród otwartych funduszy emerytalnych albo zgłoszą wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. Górnicza emerytura przysługuje zatem pracownikowi (mężczyźnie), który spełnia łącznie następujące warunki: • osiągnął 55 lat i ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 25 lat, w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej, • osiągnął 50 lat i ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej. Okresy pracy górniczej zostały określone w art. 50c ust. 1 ustawy emerytalnej, natomiast okresy pracy równorzędnej z pracą górniczą w art. 50c ust. 2 ustawy. Należy podkreślić, że uprawnienia emerytalne mogą być określone tylko w drodze decyzji organu rentowego na podstawie wniosku zgłoszonego przez zainteresowanego, po analizie całości dokumentacji. W tych okolicznościach szczegółowych informacji w sprawie uprawnień emerytalnych może udzielić tylko jednostka ZUS, w której posiadaniu jest pełna dokumentacja. Proponuję zatem złożyć w ZUS formalny wniosek o ustalenie uprawnień do emerytury górniczej. Właściwa jednostka przeanalizuje sprawę i wyda stosowną decyzję.