Emerytury górnicze przysługują po spełnieniu określonych w ustawie emerytalnej warunków stażowych, które uprawniają do przejścia na emeryturę: bez względu na wiek, ze względu na wiek 50 lat lub ze względu na wiek 55 lat. Ze względu na ukończony wiek 50 lat, wymagany okres pracy górniczej w przypadku mężczyzn wynosi co najmniej 25 lat łącznie z okresami pracy równorzędnej, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej. Natomiast ze względu na ukończony wiek 55 lat, wymagany okres pracy górniczej w przypadku mężczyzn wynosi co najmniej 25 lat łącznie z okresami pracy równorzędnej, w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej. Ustalając łączny staż pracy 25 lat, uwzględnia się także okresy pracy zaliczane w wymiarze półtorakrotnym (np. praca w przodkach węglowych lub praca w drużynach ratowniczych), o ile okresy takie występują. Katalog okresów pracy górniczej i pracy, którą uznaje się za równorzędną z pracą górniczą, zawiera art. 50c ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przykładowo, jeżeli pracownik posiada 17 lat pracy górniczej pod ziemią i jednocześnie w tym samym czasie wypracował 4224 dniówki przodkowe, które po przeliczeniu wynoszą 16 lat (4224 dni: 22 dni = 192 miesiące; 192 miesiące : 12 miesięcy = 16 lat), to po doliczeniu do 17 lat pracy pod ziemią połowy okresu wynikającego z przeliczenia dniówek przodkowych tj.8 lat (½ z 16 lat) – udowodni wymagany okres pracy górniczej wynoszący 25 lat. Należy pamiętać, że do wymaganego okresu pracy nie uwzględnia się okresów niezdolności do pracy przypadających po dniu 14.11.1991r., za które pracownik otrzymał wynagrodzenie, zasiłek chorobowy lub świadczenie rehabilitacyjne. Ponieważ stosunkowo późno rozpoczął Pan wykonywanie pracy górniczej, warunek ukończenia wieku 50 lub 55 lat będzie w Pana przypadku wcześniej spełniony, aniżeli warunek udowodnienia wymaganego stażu pracy – uwzględniając oczywiście aktualny stan prawny.