Z „Kleofasa” do „Staszica”

Jak zazwyczaj się to dzieje, wizerunki świętej Barbary, znajdujące się kopalniach przeznaczonych do likwidacji, przekazywane są kościołom, muzeom albo czynnym jeszcze zakładom. Zgodnie z tym zwyczajem obraz ze stacji ratowniczej kopalni „Kleofas” przeniesiono do siedziby Związku Zawodowego Ratowników Górniczych przy kopalni „Staszic”.

Duże płótno o wymiarach 116 na 200 centymetrów powstało w 1980 roku. Jego autor, Czesław Bogacki pozostawił dla nas swój podpis na obrazie.

Niestety, nikt przeze mnie pytany nie wie nic ani o autorze ani okolicznościach powstania wizerunku. Jedyne, co wydaje mi się prawdopodobne, to fakt, że pan Czesław Bogacki wykonał obraz jako kopię pierwszego wizerunku świętej Barbary z kopalni „Kleofas”. Malowidło to, pochodzące z około 1850 roku, znajduje się obecnie w Muzeum Archidiecezjalnym w Katowicach.

Kopia ma identyczne wymiary względem oryginału, identyczną kolorystykę i jest naprawdę dobra. Data, zapisana przez autora wskazuje, że została ona wykonana w roku, w którym dzięki górniczym strajkom, święta Barbara triumfalnie powracała do kopalń.

Dlaczego jednak wykonano kopię, skoro oryginał znajdował się wówczas wciąż w Stacji Ratownictwa Górniczego? Czy autor malował kopię patrząc na oryginał, czy posługiwał się reprodukcją? Z czyjej inicjatywy wykonano nowy obraz? Może ktoś z państwa wie, kim był autor? Jakiekolwiek informacje na temat obrazu i jego autora będą dla mnie bardzo cenne.

---

Kontakt z Beatą Piechą van Schagen przez redakcję „Trybuny Górniczej” – tel. 032 757 21 42.