- W obecnych czasach każde przedsiębiorstwo, nawet w przemyśle o tradycyjnych wartościach, powinno poszukiwać nowatorskich rozwiązań, które pozwolą na stały rozwój. Osobiście jestem otwarty na nowoczesne rozwiązania technologiczne, zarówno dotyczące produkcji węgla, jak i koksu - mówi Włodzimierz Hereźniak, prezes JSW w rozmowie z Jackiem Madeją na łamach "Trybuny Górniczej".
Jak nowy zarząd chce sobie poradzić z nadchodzącym kryzysem gospodarczym? Jak ograniczyć rosnące koszty i poprawić efektywność?
Ekonomiści i światowi eksperci od gospodarki od co najmniej kilku miesięcy wieszczą nadejście nowego globalnego kryzysu. Rzeczywiście, w niektórych gałęziach wiodących gospodarek widać spowolnienie, ale o załamaniu wciąż jeszcze nie należy mówić. Pojawiające się oznaki recesji mogą, ale jeszcze nie muszą, świadczyć o zmianie cyklu koniunkturalnego w branży surowcowej. Prawdą jest, że okres wysokich cen węgla koksowego i koksu należy do przeszłości. Od trzech miesięcy ceny węgla koksowego na rynkach światowych systematycznie spadają. JSW prowadzi stałą analizę sytuacji na rynkach surowców m.in. stali, koksu, rud żelaza i węgla koksowego. Obecnie największe spadki dotyczą cen węgla, wciąż są jednak na takim poziomie, który pozwala spółce normalnie funkcjonować. Zarząd JSW przygląda się sytuacji rynkowej. Przygotowujemy się też do aktualizacji naszej strategii. Na pewno chcemy ograniczyć niektóre wydatki, ale nie te, które wpływają na inwestycje w nowe pokłady węgla.
Jaka ma być przyszłość i rola funduszu stabilizacyjnego, który do tej pory był kością niezgody?
Pieniądze odłożone w funduszu stabilizacyjnym - ponad 1,8 mld zł – będą dla Jastrzębskiej Spółki Węglowej poduszką finansową w czasach dekoniunktury. Środki z funduszu będą wykorzystane tylko na rzecz JSW i to jedynie w dwóch przypadkach: zagrożenia utratą płynności finansowej spółki oraz wsparcia niezbędnych inwestycji. Tego samego zdania są zarząd JSW, rada nadzorcza, najwięksi akcjonariusze oraz reprezentatywne związki zawodowe.
Co z wydobyciem, które w pierwszym półroczu było niższe niż rok wcześniej? Jakie były tego przyczyny?
Wydobycie jest zgodne z przyjętym planem. Główny wpływ na niższe wydobycie w pierwszym półroczu tego roku miała mniejsza liczba pracujących ścian w porównaniu do pierwszych sześciu miesięcy 2018 r. Trzy ściany mniej pracowały na kopalni zespolonej Borynia-Zofiówka-Jastrzębie i jedna w kopalni Knurów-Szczygłowice. Tak jak zakładaliśmy, wydobycie z miesiąca na miesiąc będzie wzrastało. Planujemy realizację rocznej wielkości wydobycia, która będzie na poziomie Planu Techniczno-Ekonomicznego wynoszącego 15,5 mln t. Rosnącemu wydobyciu sprzyjać będzie uruchomienie kolejnych zasobów. Spółka będzie miała dostępnych 27 ścian wydobywczych do końca 2019 r. Niedawno w JSW uruchomiono 4 cztery ściany dobrej jakości węgla koksowego o zasobie 2,6 mln t. Już we wrześniu lub październiku uruchomimy kolejne dwie ściany.
Co z poszerzeniem bazy zasobowej? Jak wygląda dalsza kwestia rozmów z Prairie Mining i budowy kopalni Bzie-Dębina?
Poszerzanie bazy zasobowej to jeden z priorytetów JSW. Obecnie skupiamy się na realizacji kluczowej dla spółki inwestycji związanej z budową kopalni Bzie-Dębina. To szczególnie ważny dla mnie projekt, ponieważ pomysł budowy nowej kopalni powstał, gdy po raz pierwszy piastowałem stanowisko prezesa JSW. Koncepcję budowy szybu Bzie Dębina-Zachód opracowaliśmy w 2007 r. wspólnie z inżynierami oraz ówczesnym zarządem JSW. Chcę szybko doprowadzić do zakończenia tej ważnej dla spółki inwestycji. Kopalnia Bzie-Debina ma zasoby szacowane na ponad 180 mln t węgla, z tego 95 proc. to węgiel koksowy typu 35. Planujemy, że roczne wydobycie w nowej kopalni będzie oscylować w granicach 2 milionów t. Jeśli chodzi o aktywa spółki Prairie Mining, dziś nie można wykluczyć żadnego z możliwych scenariuszy. JSW jako spółka surowcowa produkująca węgiel koksowy z naturalnych względów jest zainteresowana złożem Dębieńsko, gdzie wedle szacunków znajduje się ponad 300 mln t węgla typu 34 i 35.
Poprzedni zarząd mocno forsował dywersyfikację działalności, przygotowując projekty spoza głównej działalności związanej z produkcją węgla i koksu - wodór, włókna węglowe, karbochemia, elektrownia szczytowo-pompowa w Krupińskim. Co dalej z tymi projektami?
JSW zamierza angażować się w nowoczesne, innowacyjne, a przede wszystkim ekonomicznie uzasadnione projekty. Produkcje wodoru czy włókien węglowych spełniają te priorytety i znajdują się w dość zaawansowanych stadiach rozwoju. W obecnych czasach każde przedsiębiorstwo, nawet w przemyśle surowcowym o bardzo tradycyjnych wartościach, powinno poszukiwać nowatorskich rozwiązań, które pozwolą na stały rozwój. Osobiście jestem otwarty na nowoczesne rozwiązania technologiczne, zarówno dotyczące produkcji węgla, jak i koksu. Przetwarzanie produktów ubocznych procesu koksowania będzie skutkować rozszerzeniem oferty produktowej JSW oraz pozwoli spółce wejść w nowe obszary działalności. JSW z gazu koksowniczego planuje produkować czyste paliwo - wodór, a ze smoły koksowniczej - pożądane w nowoczesnym przemyśle włókna węglowe. Elektrownia szczytowo-pompowa na Krupińskim to ciekawy projekt, który zdecydowaliśmy się jednak zawiesić. Jego realizacja wymaga olbrzymich środków finansowych oraz zaangażowania wielu podmiotów niezwiązanych ze spółką, które, delikatnie mówiąc, są nim średnio zainteresowane.
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
