NAZWISKO I IMIĘ NIEJEDNO MA... IMIĘ
Z imieniem sprawa nieprosta. Z nazwiskiem jeszcze trudniejsza. I choć są to sprawy najbardziej spośród osobistych, osobiste, to osobiście mały mieliśmy na nie wpływ. Decyzje podejmowali za nas inni, a my możemy się z nimi pogodzić lub nie... Jeśli się nie godzimy, to albo będziemy jakoś znosić tę opresję, albo w drodze dość skomplikowanych czynności administracyjnych zmienimy dobrodziejstwo inwentarza, jaki otrzymaliśmy od antenatów.
Nazwisko, to nazwisko; można je zmienić, jeśli nam się nie podoba, ale z drugiej strony po co? To co dziś wydaje się brzydkie, wczoraj było uważane za piękne, a jutro być może znów takim będzie. Zresztą nie ma głupich nazwisk, są tylko głupi ludzie... W ramach tej głupoty w swoim czasie zmieniano śląskie nazwiska na bardziej „poprawne”. Na przykład z Nowoka robiono Nowaka, z Bojorza, Bajarza – dobrze, że Srokorz się jakoś obronił... W wyniku tej samej akcji mój znajomy Wilhelm został Janem. Chyba już tu kiedyś o tym wspominałem.
Inwencja niektórych rodziców w wyborze imienia dla dziecka bywa jednak zaskakująca. Wśród imion nadawanych w ostatnim czasie znalazły się na przykład: Żyraf, Toro, Sylas, Rodion, Noam, Myszon, a nawet Belzebub, że o Torkillu, Thorgalu i Zoe nie wspomnę. To wśród chłopców. A co wybrano dla dziewczynek? Otóż między innymi: Viorika, Safira, Sindi, Mrówka, Jarzyna, Guantanamera, Amnezja, a do tego Jeżyna i Eunica. Zastanawiam się, ile trzeba wypić, żeby dać dziewczynce na imię Amnezja? Albo co trzeba zażyć i ile, żeby nazwać chłopca: Żyraf? Wyobrażam sobie szczęście tych maluchów, po pierwszym spotkaniu z rówieśnikami w przedszkolu: „Mam na imię Ania, a ty? A ja... Mrówka”. Zastanawiające są ścieżki, czy raczej manowce, po których chadzają myśli rodziców wynajdujących takie imiona dla własnych dzieci.
Jakiś czas temu w coraz większy galimatias z imionami wmieszała się nawet Rada Języka Polskiego i zaleciła nie nadawać niektórych imion. Przy czym nie chodzi tylko o ich – by tak rzec - „egzotykę”, lecz także poprawność pisowni. Dotyczy to choćby imienia „Andrzelika” pisanego właśnie przez „rz” (Sic!). Widać musiało się tak zdarzać, choć nawet ja, przy swojej dysleksji, musiałbym bardzo długo się zastanawiać, zanim bym wpadł na taką formę pisowni. Ale widać moja dysleksja przegrywa jednak z poziomem przeciętnego wykształcenia. Z drugiej strony zestaw imion na liście nieco dziwi. Nie znalazło się na niej żadne z tych dość, przyznają Państwo, dziwacznych imion wymienionych wyżej, ale za to jest Julka, Radek, Xymena, Victoria, Violetta, Boromir i jeszcze kilkanaście innych, mniej lub bardziej popularnych imion. Radzie nie podobała się jednak albo ich pisownia, albo to, że są w formie zdrobniałej, albo sam już nie wiem co? Może jedynie co do imion: Emaus, Malta, Montezuma, Opieniek i Pacyfik z szacowną Radą zgodziłbym się bez zastrzeżeń. Choć zdaje się, że „Pacyfik” ma na drugie imię pewien polski hierarcha – zdaje się miłośnik polowań, kojarzący się nie tylko imieniem z ogromnym oceanem.
To o czym napisałem to jednak - na szczęście - margines, choć niestety coraz szerszy. Ilość oglądanych kiepskich filmów, w zestawieniu z brakiem wyobraźni i dramatycznym niedouczeniem, wyprowadza na intelektualne bezdroża, co owocuje uszczęśliwianiem bogu ducha winnych maluchów owocami zidiocenia ich rodziców. Możliwości są ciągle ogromne. Proponuję więc imiona takie, jak: Polucja, Klaustrofobia i Depresja oraz Wiatyk, Portyk i Deliryk, no i koniecznie biblijne imię Onan. Wierzę, że niejednemu te propozycje przypadną do gustu...
Jurek Ciurlok „Ecik”
ZAGADKA
Co ma cztery nogi i śpiewa?
- Duet...
KU PAMIĘCI
Gdy opuścisz szkolne mury,
Puścisz się w daleki świat,
Wspomnij sobie, wspomnij mile
Przyjaciółkę z dawnych lat.
To tak przy okazji czasu maturalnego. Nadal czekam na Państwa wpisy „ku pamięci”.
PORADY RÓŻNE
pożyteczne, tanie i łatwe w stosowaniu
Pijakowi pijaństwo obrzydzić
Spal Jaskołcze nogi na proch, day pić piiakowi w tym trunku, którym się upiia, albo dostań iaiec sowich ugotuy ie, y podaway w potrawach ieść przez kilka dni niewiadomie, aż sobie piiaństwo obrzydzi.
Kiedy komu chcesz gorzałkę, wino albo inszy trunek obrzydzić, weźmii żabę zieloną, ale nie ropuchę, ususz ią y utrzyi na proszek, daway tego proszku w trunku iakim piiakowi pić, możesz mu tym obrzydzić piiaństwo.
Porady ze zbioru wydanego w Sandomierzu w roku 1794.
WICE Z TASZY LISTONOSZA
Szczere chęci
Spotkało się dwóch serdecznych kolegów od kufla i kieliszka. Zaraz na powitanie jeden z nich wypalił:
- Od jutra nie piję! Mówię ci! To już dłużej tak nie może być! Nie piję i koniec!!!
- Eee, tam! Gadanie – z powątpiewaniem powiedział drugi kolega. - Jak cię znam, to mowy nie ma, żebyś przestał pić...
- A ja ci mówię, że z piciem od jutra koniec! Jak nie wierzysz, to możemy się założyć!
- No dobrze, załóżmy się. A o co?
- Jak to o co? Przecież to jasne, że o pół litra...
Zbędna natarczywość
Zenobiusz Zalewnik wrócił do domu w charakterystycznym dla siebie stanie upojenia, ale nie tak wielkim, by nie wiedzieć, że jest już bardzo późno. Wziąwszy te dwa fakty razem, wiedział, że jego żona będzie wściekła. Postanowił więc jakoś ukryć choć jeden z nich. Ponieważ jego stan był nie do ukrycia, więc postanowił chociaż coś z tym czasem zrobić. Zbliżała się trzecia. Punktualnie z jej wybiciem, a właściwie wykukaniem przez zegar z kukułką, Zenobiusz wkroczył do sypialni, mamrocząc pod nosem, ale na tyle głośno, by dotarło to do żony:
- No wiem, wiem, że jest pierwsza... Nie musisz mi tego powtarzać trzy razy...
Pamięć do końca
Stary Mateusz umierał. Przy jego łożu czuwała żona i sąsiad Walenty. Mateusz przebudził się z płytkiej drzemki i spojrzał na żonę, po czym rzekł:
- A pamiętaj, moja Helciu, że pożyczyłem tysiąc złotych Gerwazemu spod lasa i jeszcze nie oddał. Odbierz od niego...
- No popatrzcie tylko, Walku - powiedziała przez łzy żona umierającego – jaki ten mój Mateusz zapobiegliwy. W takiej chwili pamięta o wszystkim i troszczy się o mnie...
Sąsiad pokiwał głową, a umierający, odchrząknąwszy, odezwał się znowu:
- I Helciu kochana nie zapomnij, że u Macieja, tego, co to na skopach dobrze zarobił, ja mam długu dwa tysiące. Będziesz mu musiała oddać po żniwach...
- No i patrzcie, Walenty – wykrzyknęła zrozpaczona Helka, tym razem zanosząc się głośnym płaczem. - Przed chwilą tak mu się poprawiło biedaczkowi, a teraz znowu ma gorączkę i majaczy...
Dobre maniery
Gracjan spotkał na ulicy Ludwika. Spotkanie nie było przypadkowe, gdyż Gracjan od dłuższego czasu Ludwika wyglądał w miejscu i o czasie, w którym ten dość regularnie się pojawiał.
- Witaj Ludwiku – wykrzyknął z daleka. - Jak ci się powodzi?
- Jak widać – odparł tamten, nieco zdziwiony. - Nienajgorzej.
- To świetnie! Cieszę się bardzo! A jak zdrowie? Wszystko w porządku?
- Dziękuję, nieźle – odparł Ludwik coraz bardziej zdziwiony tą wylewnością.
- Ach, znakomicie! A w domu? Bez problemów?
- No bez. Ale co ty tak nagle interesujesz się moim dobrostanem?
- No wiesz... Skoro chcę od ciebie pożyczyć tysiąc złotych, to muszę jakoś zacząć...
Kwalifikacje
Prezes pewnej dużej firmy zatrudnił nową asystentkę. Na wstępie zakomunikował jej:
- Została pani zatrudniona przede wszystkim z jednego powodu i proszę o tym zawsze pamiętać: cenię pracowników kreatywnych. Takich, którzy wykazują własną inicjatywę.
- Rozumiem, panie prezesie i bardzo dziękuję. Pozwoli pan zatem, że zaproponuję na dzisiejszy wieczór restaurację i hotel „Relaks”...
Problem
Mała żmija, ogromnie zaniepokojona, pyta się mamy:
- Mamo, czy ja jestem jadowita?
- A dlaczego pytasz, kochane dziecko?
- A bo się ugryzłam w język...
Och, życie
W środku nocy żona budzi męża i oświadcza podekscytowana:
- Mam ci do zakomunikowania coś bardzo ważnego. Ale nie będę ci teraz mówić, tylko dopiero rano; bo jak bym ci teraz powiedziała, to pewnie do rana nie zmrużyłbyś oka...
LIMERYK
Kolejny cytat z niezwykłej antologii: „Seks w pewnym mieście”. I znów fantastyczna gra słów, tym razem w utworze Pana Wojciecha Kulpińskiego. Tym milsza mi, bo z użyciem mojego imienia...
Nie wierzaj Jerzemu w jeżynach
gdy Jerzy tobie się zwierzy na
ucho szepcząc „kochana”.
Pomyśl, to Ty od rana
w jeżynach leżysz, a Jerzy... na.
MYŚLI WIELKICH, MĄDRYCH, NIE ZAWSZE ZNANYCH
Bądź zawsze wesół, a twoich wrogów trafi szlag!
Pyrsk!!!
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
