OBRONA PSA OGRODNIKA
Tak dokładnie to nie wiem skąd się wzięło popularne powiedzenie o psie ogrodnika. Ale mam też ogromne wątpliwości co do poprawności rozumienia jego przekazu. Pies ogrodnika, jak sama nazwa wskazuje, pilnuje ogrodu. Pies ogrodnika, jak każdy inny pies, owoców nie jada – choć to nie do końca prawda, ale kynologiczne zawiłości nie są tematem tego felietonu. Pies ogrodnika nie pozwala też zjadać ich komu innemu – za wyjątkiem ogrodnika, ma się rozumieć. Czyli pies ogrodnika to taki, co sam nie skorzysta ale drugiemu skorzystać nie pozwoli. I w tym znaczeniu tego powiedzonka się u nas powszechnie używa. Wszelako zapominając, że pies ogrodnika stoi na straży tych dóbr wszelakich, metaforycznie uprzedmiotowionych w postaci jabłek czy innych śliwek, nie z powodu czystej zawiści i nieżyczliwości, lecz dlatego, że pilnuje czyjegoś dobra. Służy swojemu gospodarzowi. Zatem ta arcypolska maksyma ma w sobie zakamuflowany jeszcze jeden przekaz, znacznie głębszy od tego, w imię którego ją przywołujemy w sytuacjach, gdy ktoś nam czegoś odmawia, samemu z tego czegoś nie korzystając. Otóż mówi ona, że zabrać cudzą własność, to tak naprawdę nic zdrożnego. Przecież mogłaby się zmarnować. Że naganne jest przeszkadzanie nam w tym dziele odpowiedniego „zagospodarowania zagrożonej niespożytkowaniem” rzeczy a nie sięganie po tę rzecz bez wiedzy jej właściciela, a raczej wbrew jego woli.
Zapytanie o zgodę na skorzystanie, prośba o podzielenie się raczej nie wchodzą w grę. I to z dwóch powodów. Po pierwsze to nie honor u nas prosić o cokolwiek. Dlaczego prosić, skoro się należy. Należy się z samego faktu, że ten któremu „się należy” chodzi po tej ziemi. To warunek konieczny i wystarczający. A po drugie, ci którzy mają w nadmiarze, najczęściej niechętnie się dzielą z tymi, którzy nie mają. A choćby to tam zgniło i pleśnią porosło to nie dam, bo moje jest i basta!. No chyba, żeby się podzielić z takim, który też ma, bo on może też się podzieli. I tak to „jaśnie nadmierność” wspiera się wzajemnie, a „niezaspokojone pożądanie” z honorem i niezachwianą dumą kradnie. Dowodów na archetypiczny wręcz charakter tego zjawiska nie trzeba szukać z wysiłkiem. Znajdziemy je w licznych utworach literackich, dowcipach i kronikach kryminalnych. A wywodzi się zapewne z czasów „kontuszowych sarmatów nadwiślańskich” i ich oberwanych, brudnych i stale głodnych „niewolników pańszczyźnianych”. Obie grupy szczerze sobą pogardzały, nienawidziły się serdecznie, ale żyć bez siebie nie mogły. Łączyła ich ponadto niewyobrażalna ciemnota i ciasnota poglądów, co do dziś objawia się tu i ówdzie w pełnej krasie. Nic dziwnego, skoro ostatni obywatel najjaśnjszej RP, który urodził się jako chłop pańszczyźniany z całym dobrodziejstwem inwentarza swojego stanu, zmarł jakieś 50 lat temu.
I choć jakoś nie ma chętnych do przyznawania się do tej spuścizny dziejów, to nie zmienia to faktu, że ona jest. Za to przyznających się do swoich herbowych rodowodów jest co nie miara, choć to też żaden wielki honor. Obojętnie czy ktoś się do czegoś przyznaje, czy nie, brzemię po przeszłych wiekach nie jest od tego ani lżejsze, ani cięższe – a tak po prawdzie bagaż ten ciężki jest, jak jasna cholera! Swoje dokłada do niego tradycja okradania i oszukiwania zaborców, okupantów, władz niedemokratycznych, demokratycznych ale nielubianych itd. itp. Zatem możemy się spodziewać, że święty, narodowy konflikt pomiędzy „ogrodnikiem” i chętnym na jego „jabłka” będzie trwał w najlepsze ku uciesze postronnych widzów, zaś winien oczywiście będzie „pies ogrodnika”, który chce tylko wypełniać swoją powinność, a udaje mu się to raz lepiej, raz gorzej. Jak każdemu…
Jurek Ciurlok „Ecik”
HANYSY I GOROLE, ŁĄCZCIE SIĘ W UŚMIECHU
Porady zdrowotne tanie i łatwe w stosowaniu
dane przez Piotra Legatowicza w roku 1868 – c. d.
4. Do końca życia z początku
Ani jedz, ani pij wrzątku.
5. Nade wszystko miej w pamięci
Nie jeść i nie pić bez chęci.
6. W przeziębieniu i zmartwieniu
Bądź wstrzemięźliwym w jedzeniu.
Z NAUKOWEGO PÓNKTU WIDZENIA
Już nie raz roztrząsaliśmy tutaj zawiłości mowy polskiej. Oto kolejny dowód jej skomplikowania na przykładzie słowa „jeść”. Bo cóż może zrozumieć na przykład obcokrajowiec, czy nawet mniej rozgarnięty rodak z koniugacji tego czasownika, czynionej bez zapisywania. Gdy usłyszy „ja jem”, to może pomyśleć, że ktoś chce go jajem poczęstować, lub w niego rzucić. Po czem słyszy „ty jesz” i zastanawia się, czy tyje z powodu tego jaja. Potem „on je”, tylko nie wiadomo czy tutaj, czy gdzie indziej jest ten on, ona, ono. A gdy pada „my jemy”, to należy wyjaśnić co myjemy. Po „wy jecie”, ktoś może się obrazić, bo może ładnie śpiewa a nie wyje. A gdy „oni jedzą”, to właściwie można pomyśleć, że jadą; bo przecież: „my jedziemy”, „wy jedziecie”, no to „oni jedzą” - przecież to logiczne…
Ponieważ wiedzy nigdy za wiele, więc dziś jeszcze jeden krótki wykład:
Jako, że świat idzie z postępem, więc i rozumienie starych pojęć trzeba skorygować stosownie do dzisiejszych czasów. Oto nowe znaczenie kilku starych wyrazów: „Wyrzuty sumienia” zgodnie z powszechnie zauważalnym wzmożeniem zainteresowania zagadnieniami medycznymi należy określić mianem „niestrawności na duszy”. Zaś nazwę „kameleon”, zgodnie z tendencją do używania określeń naukowych, należałoby zastąpić określeniem: „para polityk” – bo nikt nie zaprzeczy, że jest jest to zwierze będące politykiem, bez świadomości tego faktu. Podobnie, jak wielu polityków nie chce formalnie uznać tego, że właściwie są kameleonami.
W MARKLOWICACH, WĄCHOCKU I GDZIE INDZIEJ…
Dlaczego sołtys Wąchocka kupił w sklepie osiem parasolek?
- Bo nikomu, więcej niż osiem nie sprzedawali…
Dlaczego sołtys Marklowic zamurował u siebie wszystkie okna?
- Bo już miał dość ciągle tego samego widoku na wychodek…
LIMERYK
Kolejny z antologii „Seks w pewnym mieście”, którego autorem jest nasze stały czytelnik i znakomity humorysta, pan Władysław Kozieł.
Jan Feliks, myśliwy z Buczacza,
Postrzelił na łowach rogacza
I bardzo przerażony
Pobiegł do jego żony,
Bo Daniel był za naganiacza…
Mam nadzieję, że pan, panie Władysławie, nie pogniewa się z powodu drobnej zmiany w treści, ale jakże uzasadnionej…
Świadomość roli
Pewien pogodzony ze swym losem „rogacz”, wcześniej wróciwszy do domu, zastał żonę in flagranti ze znacznie młodszym kochankiem. Para znieruchomiała pod jego spojrzeniem, lecz on rzekł spokojnym głosem:
- Ależ nie przeszkadzajcie sobie, proszę bardzo, mną się nie krępujcie i dokończcie…
W tym momencie młodzieniec otrząsnął się z zaskoczenia i odparł:
- No, myśmy już właściwie skończyli, ale skoro pan tak nalega, to ja przyjdę jutro znowu…
Poważny problem
Do lekarza wszedł wyraźnie przygnębiony mężczyzna i od progu zaczął:
- Panie doktorze, w panu cała moja nadzieja. Przed tygodniem, gdy wróciłem z pracy do domu, zastałem żonę z kochankiem. Gdy mnie zobaczyła, kazała pójść do kuchni, zrobić sobie kawy i poczekać. Zanim ten facet wyszedł, zdążyłem wypić trzy kawy. I wie pan, od tygodnia jest codziennie to samo…- Ależ pan nie mnie potrzebuje, tylko adwokata!
- Panie doktorze, to nie w tym rzecz. Ja się chcę tylko spytać, czy nie zaszkodzi mi wypijanie takiej ilości kawy?
Wątpliwości
Mąż krzyczy do żony:
- Co ten facet robi pod naszym łóżkiem???!!!
- Tego nie wiem – odparła żona – ale jakbyś widział co on wyczyniał na nim…
MYŚLI WIELKICH, MĄDRYCH, NIE ZAWSZE ZNANYCH…
Przytul dziś co masz przytulić jutro!
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
