W Zakładzie Badań Urządzeń Mechanicznych Głównego Instytutu Górnictwa przygotowane zostało nowe stanowisko do badania obudowy podporowo-kotwiowej na potrzeby górnictwa węgla kamiennego. Nowe stanowisko powstało na bazie istniejącego stanowiska do badania obudowy podporowej typu ŁP i jest jedynym w Europie, które pozwala na badanie obudowy górniczej w skali naturalnej o maksymalnych gabarytach: szerokość 6,4 m, wysokość 4,5 m (np. typu ŁP13).
Opracowana została również nowa metodyka badawcza, pozwalająca na prowadzenie badań na odrzwiach podatnych z uwzględnieniem odkształcalności kotwi oraz elementów pośrednich, takich jak np. podciągi i jarzma. Obecnie stanowisko wyposażone jest w nowoczesną aparaturę pomiarowo-rejestrującą.
Możliwości badawcze stanowiska zostały zweryfikowane podczas ubiegłorocznych badań, w ramach których określono charakterystyki układu odrzwia-kotwie obudowy ŁP10/V36 wzmocnionych kotwiami typu GSI R25, przy różnych obciążeniach.
Obudowa podporowo-kotwiowa stosowana jest powszechnie w wyrobiskach górniczych w trudnych warunkach geologiczno-górniczych, a w szczególności w rejonie skrzyżowań ściana-chodnik oraz w rozcinkach ścianowych. Składa się ona z odrzwi obudowy podporowej (prostej lub łukowej) oraz połączonych z nimi kotwi. Uzyskane wyniki pozwoliły na określenie wskaźnika wzmocnienia tej obudowy w wyniku przykotwienia jej łuku stropnicowego. Opracowana nowa metodyka stanowiskowych badań pozwala na wyznaczenie rzeczywistej, wypadkowej nośności obudowy podporowo-kotwiowej, która jest trudna do wyznaczenia za pomocą obliczeń komputerowych ze względu na odmienny charakter pracy samych odrzwi i kotwi oraz nieliniowe charakterystyki ich pracy.
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
