ACH, TEN STYL! ACH, TEN NASZ SZNYT!
Sądząc po ilości programów telewizyjnych poświęconych napełnianiu naszych układów pokarmowych najróżniejszymi różnościami, z kucharkami i kucharzami odgrywającymi role super heroe, super star, superwoman, superman i w ogóle super, to nasz centralny ośrodek, decydujący o istocie naszego jestestwa przesunął się z najwyższej części naszych wyprostowanych sylwetek gdzieś poniżej splotu słonecznego. Może to i lepiej, bo tam jest bezpieczniejszy. W końcu wygodniej być gdzieś pośrodku, niż na jakiejś szpicy: wygodniej bezpieczniej i praktyczniej. Niejedna kariera by o tym świadczyła. Tymczasem pozaekranowa kariera niektórych, spośród tych super coś tam, nieraz się sypnęła. Szczególnie jednej takiej super, która w Katowicach aż dwa razy próbowała i jakoś niczego dobrego nie wysmażyła. Nie po raz pierwszy okazuje się, że prawda życia i prawda ekranu to dwie zupełnie, ale to całkiem różne sprawy. Szczególnie na talerzu, który na ekranie tylko widać, a w życiu jeszcze czuć. A czucie ważniejsze, o czym świadczyłaby też światowa kariera knajp, w których tylko czuć, a niczego nie widać - no chyba, że się ma noktowizor. Ale noktowizory ma tam tylko obsługa. Klienci zaś pozostają ślepi jak dania, które spożywają. Choć to, z czego te dania zrobiono, czasami wcześniej widziało. Nie wszystko, rzecz jasna. Zresztą są takie dania, które znakomicie smakują i pachną, ale lepiej ich nie widzieć i nie wiedzieć z czego powstały...
Tak powróciłem do tematu kulinarnego. Stali czytelnicy być może pamiętają, że była o tym mowa przed dwoma tygodniami - bo wielu z nas ma za sobą krótsze i dłuższe podróże ze zniczem po kraju. Ze zniczem w sensie dosłownym i przenośnym, zważywszy na kryptonim sławnej akcji policyjnej. A w podróży, jaka by ona nie była, czasem trzeba coś zjeść i obecnie nie ma już z tym najmniejszych trudności. Trudność natomiast jest z wyborem miejsca i menu. Otóż ludzie, którzy nie gustują w stylach rustykalnych mogą mieć problem, bo jak kraj długi i szeroki, przy drogach stoją wiejskie chaty, chatynki, chałupy, a nawet całe dworzyszcza, kryte słomą, trzciną, gontem dartym i rżniętym... I tylko eternitu, tudzież podwójnej papy na lepiku, brak, jak idzie o wiejskie dachy. No tak, ale to już byłaby nowoczesność, a tu idzie o archaiczny prymityw, a właściwie jego naśladownictwo. Też prymitywne, lecz nie tyle w sensie materialnym, co intelektualnym.
Wybudowanie sporego budynku restauracyjno-hotelowego z całkiem współczesnych materiałów, a potem pokrycie go bierwionami, by udawał dwupiętrową kurną chatę z solarami na strzesze, jest według mnie jakąś aberacją estetyczną i intelektualną. Przewagę na szlaku polskich chat przydrożnych z wyżerką na styl podhalański, którego szczególną koncentrację daje się zauważyć na Mazowszu, Mazurach i wybrzeżu Bałtyku, w stylizacji, o jakiej twórcy "stylu zakopiańskiego", Stanisławowi Witkiewiczowi, nawet się nie śniło. I pewnie, gdyby zmartwychwstał i to zobaczył, ponownie umarłby natychmiast na zawał, udar albo ze śmiechu. We wnętrzach tych przybytków bywa różnie, i z wystrojem, i z kuchnią. Wystrój często konsekwentnie trzyma się zewnętrznej stylizacji. Zatem ławy i stoły z grubych dech na balach, zachowujące krzywiznę pni, z których powstały, nie pozwalające ani wygodnie usiąść ani się przysunąć, czy odsunąć. Zaś wokół "barok podwórkowy"; wszelkie sprzęty z wiejskiego obejścia. Tylko dlaczego także te z chlewów, stajni, obór i stodół??? Czy stylizatorzy a'la rustica uważają, że spożywanie żuru pod cepem wiszącym nad głową, poprawi smak potrawy? A widok świńskiego koryta przysporzy doznań, bez których bylibyśmy ubożsi? Dobrze, że chociaż w dziedzinie sanitariatów stylizacja nie poczyniła znaczących postępów. Choć nie zdziwię się, gdy kiedyś, gdzieś, zamiast wskazówki: "do WC", zobaczę: "do kartofli"...
Jurek Ciurlok "Ecik"
HANYSY I GOROLE, ŁĄCZCIE SIĘ W UŚMIECHU
KÓNSKI Z BELE KÓND
Skąd te dziurki w serze?
Do baru wszedł klient i przy kontuarze poprosił o kanapkę z serem szwajcarskim. Po chwili barman odebrał z kuchni zamówienie i podał klientowi. Ten spojrzał i stwierdził, że bułeczka, owszem jest, posmarowana masłem jak należy, ale sera ani śladu. Zwrócił więc uwagę barmanowi:
- Ale kanapka miała być ze serem szwajcarskim...
- No i taka jest - odparła barman.
- Ale tu nie ma sera!
- Ależ jest, tylko że to jest ser szwajcarski z wyjątkowo wielkimi dziurami, a panu trafiła się sama dziura...
Za naukę przyjdzie płacić
W pewnej restauracji klient pyta kelnera: - A czy macie kawior? Bo wie pan, tyle słyszałem o tym specjale, więc trzeba by choć raz spróbować, bo jeszcze nigdy dotąd go nie jadłem.
- Co pan powie! - dziwi się kelner. - Nigdy? W takim razie, oczywiście, mamy kawior!
Adekwatność
Klient, bez patrzenia w kartę dań, zamówił do razu specjalność zakładu.
- To będzie "sznycel po zbójnicku" z dodatkami - poinformował go kelner.
- Dobrze - zgodził się klient. - A dlaczego nazywa się "po zbójnicku"?
- Wie pan - z ociąganiem zaczął kelner - może nie rozmawiajmy o tym teraz, ale przy płaceniu rachunku wszystko się wyjaśni.
Kompatybilność
W restauracji serwującej dania z dziczyzny, klient poprosił o danie z bażanta.
- Niestety, dzisiaj nie mamy bażanta - poinformował kelner.
- W takim razie - zaczął zastanawiać się klient - może poproszę kurczaka.
- Z przykrością muszę powiedzieć, że kurczaków też nie mamy. Gdyby były kurczaki, byłyby też bażanty...
Klient nasz pan
Pewien lekarz podczas podróży wszedł do przydrożnej knajpki. Było w niej całkiem pusto, a znudzony kelner drzemał w kącie. Na widok klienta podniósł się niechętnie i ociężale, jakby mu coś sprawiało ogromny dyskomfort. Lekarz przyglądał się temu uważnie i zapytał:
- Czy ma pan może hemoroidy?
- Nie jestem pewien - odparł kelner. - W karcie dziś nie ma, ale zapytam w kuchni...
Prosimy o precyzję
- Panie kelner - wrzeszczy klient - w zupie, którą mi pan podał, pływa mucha!!!
- Co za bzdury pan wygaduje - oburzył się kelner - przecież to nie możliwe! Przecież muchy nie potrafią pływać. Muchy fruwają!
BOJTLIK Z FRASZKAMI
Władysław Syrokomla
(1823-1862)
Nagrobek dla kurczęcia
Dziecię niewinnej natury,
Córka koguta i kury,
Zaledwie z pieluch wyrosła,
Żadnego jajka nie zniosła,
Wylęgła w indyczym puchu,
Złożyła zwłoki w mym brzuchu:
Zlituj się, przechodniu miły,
Ucałuj we drzwi mogiły!
Jan Izydor Sztaudynger
(1904-1970)
Detaliści
Niejedni marzą: Zrobić jakąś wielką zbrodnię,
A potem żyć solidnie i wygodnie.
Lecz, że nie trafia im się wielka zbrodnia,
Małe świństewka popełniają co dnia.
PRZYSŁOWIA I POWIEDZONKA
Przajmy se jak swoi, a płaćmy se jak cudzi - I już!
Przed złodziejym zamku ni ma - więc po co zamykać???
Przeklyństwo a błogosławiyństwo niy w jednyj chaupie miyszkajóm - oj, różnie bywa...
Przepadło klepadło - a co z młotkiem?
Przez ludzi do ludzi, przez świyntych do nieba - tylko gdzie ich szukać?
Przez niyzgoda tracóm ludzie swoboda - co widać, słychać i czuć...
Z MĄDROŚCI ŻYDOWSKICH
Do przedwojennego Funduszu Bezrobocia we Lwowie zgłosił się po zasiłek pewien Żyd, przybyły z dalekiej prowincji. Urzędnik starał się wybadać, czy przypadkiem nie był to naciągacz.
- Kim pan jest z zawodu?
- Ja poluję na dzikie zwierzęta: lwy, tygrysy, pantery...
- O, to ciekawe... A gdzie pan mieszka?
- W Dziubałówce Dolnej...
- Ale tam nie ma takich zwierząt!
- No właśnie! I dlatego ja jestem bezrobotny i muszę prosić o zasiłek...
MYŚLI WIELKICH, MĄDRYCH, NIE ZAWSZE ZNANYCH
Największy heros nie jest w stanie dorównać odwagą pierwszemu lepszemu anonimowi...
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
