PIENIĄDZE DLA WYBRANYCH
Zacznę od szczerego zapewnienia, iż mimo licznych po temu przesłanek jednak nie uważam, że wszyscy pracodawcy to szuje i krwiopijcy. Nie mniej jednak w w ramach budowy kapitalizmu powstała u nas kasta, którą nazwałbym "lumpenburżuazją". Bo skoro istnieje "lumpenproletariat", to dlaczego nie "lumpenburżuazja"? Zapewne jedno i drugie wyrasta z identycznych cech charakteru, a różni się tylko statusem majątkowym. Gdyby jednak inaczej układały się życiowe drogi - o czym często decyduje przypadek - to role mogłyby się odmienić. To właśnie owa "lumpenburżuazja" bezlitośnie łupi swoich pracowników i nawet do głowy jej nie przyjdzie, by ograniczyć własną żarłoczność. Etos przedsiębiorcy, który jest opiekunem pracowników, dobrym obywatelem, do tego często mecenasem sztuki i nauki, a przy tym umiarkowanym w konsumowaniu dóbr podsuwanych przez świat, jest rzadkością w społeczeństwie hołdującym tradycjom sarmackim, a wyrosłym z chłopstwa tymże sarmackim sobiepankom służącemu. Stąd tak wiele tej "lumpenburżuazyjnej" mentalności. "Lumpenproletariackiej" też, rzecz jasna, niemało.
Rozmawiałem kiedyś z właścicielem niedużej firmy, zajmującej się budowaniem basenów ogrodowych, domowych i czegoś tam jeszcze. Zaznaczam, że rozmowa była przypadkowa i nie w interesach. Był środek sezonu na tego rodzaju inwestycje, zatem roboty huk, a mimo to ów przedsiębiorca z grupą koleżków po fachu wybierał się na kolejne, długie safari do Afryki, czym nie omieszkał się pochwalić. Powiedziałem coś z przekąsem, iż zazdroszczę, że tak może wszystko zostawić i się bawić, ale nie dostrzegł sarkazmu i tylko życzył mi zdawkowo tego samego. To prawda, że człowiek żyje - a przynajmniej powinien - dla przyjemności, zatem powinien się jak najczęściej bawić - cokolwiek się pod tym słowem kryje: np. interesująca praca też. Jednak niektórzy biorą to tak dosłownie, że na nic się nie oglądają, a już najmniej na tych, którzy na nich pracują - w myśl zasady: moja racja jest mojsza. Przyjemność moja oczywiście też "mojszą" jest. Najlepiej filozofię tę wyłożył Henryk Sienkiewicz, wkładając ją w usta niejakiego Kalego - czarnoskórą personifikację polskiego chłopka i szlachciury w jednej osobie.
O PRL-u powiadało się, że ludzie udawali, że pracują, a władza udawała, że płaci. Ponieważ zmiany w naszym kraju miały unormalnić tamte nienormalne zasady, więc i tę zasadę odesłano do lamusa historii. Tzn. nie od razu wszystko da się naprawić, więc tylko jej pierwszą część zlikwidowano i ludzie nie mogą już udawać, że pracują, tylko albo, albo... Natomiast druga część jeszcze pozostała, tyle, że "władzę" zastąpiła owa "lumpenburżuazja".
I oto z tego "lepszego świata" dotarł do mnie ostatnio nowy głos. To potępienie w czambuł idei wypłacania zasiłku na kolejne dzieci w rodzinie - tych sławetnych "500 plus". A chodzi o to, że matki mające kilkoro dzieci nie przyjdą już do roboty za 1500 złotych brutto, tylko zajmą się dziećmi i domem. No coś takiego! I tak pięknie rozwinięty u nas rynek pazernego pracodawcy nagle został nadwyrężony. A tu jeszcze bezrobocie maleje i wkrótce się okaże, że trzeba będzie przestać udawać, że się płaci, tylko płacić naprawdę. A z czego? No przecież nie ze swojego! I na co te pieniądze?! Pospólstwo jeszcze se nowe telewizory czy - o zgrozo - auta pokupi. A przecież nowy telewizor i samochód mają prawo mieć tylko wybrani, a już absolutnie nie rodziny wielodzietne - bo one powinny w "piwnicznej izbie" wzdychać do "lepszego świata". No koniec świata! Może chociaż te imigranty zechcą do nas przyjść, to przez jakiś czas "lumpenburżuazja" będzie miała kogo łupić. Tylko że imigranci jakoś do nas nie chcą. Ciekawe dlaczego???
Jurek Ciurlok "Ecik"
KÓNSKI Z BELE KÓND
Ponieważ zostaliśmy doświadczeni kolejnym dopustem w postaci mistrzostw w piłce kopanej, pozwolę sobie przypomnieć o innych dyscyplinach sportowych, a przy okazji kilka starych dowcipów.
Bolesne zmagania!
Ecik w młodości postanowił uprawiać zapasy w stylu wolnym. Okazało się, że ma w tym kierunku wybitny talent. Nic dziwnego, że szybko osiągnął klasę mistrzowską. A skoro tak, to na mistrzostwa został wysłany. Międzynarodowe mistrzostwa... Brał w nich udział również zawodnik, który do perfekcji opanował nietypowy, lecz dozwolony chwyt: pierrrrróńsko mocny poczwórny preclowy. I on był głównym zagrożeniem dla Ecika. Jako rozstawieni najlepsi zawodnicy znaleźli się w dwóch grupach eliminacyjnych i "łeb w łeb" parli do finału, pokonując pozostałych konkurentów. Aż stało się! W finale Ecik i ów zawodnik — który miał pierrrrróńsko mocny poczwórny preclowy. Trener przed walką w szatni przeprowadził z Ecikiem stosowną rozmowę motywującą:
- Ecik! Niy możesz sie dać chycić w tyn pierrrrróńsko mocny poczwórny preclowy! Bo jeźli łón cie chyci w tyn pierrrrróńsko mocny poczwórny preclowy, to ty bydziesz ap!
- Nó ja, panie tryner - potaknął Ecik - dyć jo wiym, że jak łón mie w tyn pierrrrróńsko mocny poczwórny preclowy chyci to byda ap. Ale zrobia, co byda poradził...
Walka się rozpoczęła i niestety bardzo szybko szybko Ecik został pochwycony w pierrrrróńsko mocny poczwórny preclowy. Przeciwnik zaczął go łamać i giąć... Giąć i wykręcać... Aż się już wszystkim zdawało, że Ecik jest ap...
Lecz nagle Ecik jak wyrzucony potężną sprężyną oderwał się od maty, wyswobodził się z kleszczy i położył przeciwnika na łopatki. Gdy opadły emocje, trener zapytał:
- Ecik! Jak tyś to zrobił??? Przeca to je niymożliwe!!! Jak żeś ty sie wyrwoł z tego pierrrrróńsko mocnego poczwórnego preclowego???!!!
- Panie tryner, było ciynżko... Jak łón mie chycił w tyn pierrrrróńsko mocny poczwórny preclowy to mi sie zdało, że już żech je ap! Ale se myśla: nie łodpuszcza... I jak łón mie tak gión, łómoł, wykróncoł, to nogle patrza, a nady mnóm takie wielgie jajca w tym kostimie... I coroz bliżyj mojij gymby... Jak już były blank blisko, to żech wzión i z cołkij siły żech je użar! Panie tryner: wy se niy poradzicie wstawić, co człowiek mo za siła, jak sie ze cołkij siły we swoje jajca użere!!!
W swoich barwach...
Podczas zawodów lekkoatletycznych sprawozdawca komentuje bieg na długim dystansie:
- I oto, proszę państwa, niespodziewanie do czoła stawki zbliża się biegnący dotąd na dalszych pozycjach zawodnik w białej koszulce. Mija jednego przeciwnika, drugiego... Tak! Z dużym wysiłkiem, ale jednak wysuwa się na czoło. Zawodnik w białej koszulce w tej chwili prowadzi całą stawkę do mety!!! Ale co ja widzę?! Zawodnik ten założył także czerwony krawat! To niebywałe! Cóż za elegancja!!!
W tym momencie sprawozdawcę trąca w bok jego pomocnik i mówi:
- Ty dobrze popatrz, on nie ma żadnego krawata. To czerwone to jego język...
Brak synchronizacji
Rzecz działa się w "epoce radia", przed opanowaniem świata przez telewizję. Odbywał się ważny turniej bokserski. Finałowa walka w wadze półciężkiej. Nagle, pod koniec drugiej rundy zawodnicy opuścili rękawice i zaprzestali walki. Wszyscy zamarli ze zdumienia. Sędzia ringowy po chwili osłupienia zapytał:
- Panowie, co wy robicie??? Dlaczego przestaliście walczyć???
- A bo, panie sędzio - odparł jeden z bokserów - sprawozdawca radiowy tak szybko gada, że my nie nadążamy za nim z zadawaniem ciosów...
Bo ruch to zdrowie...
Lekarz po zbadaniu pacjenta daje mu zalecenia:
- Powinien pan zdecydowanie więcej się ruszać. Najlepiej na świeżym powietrzu: gimnastyka, rower, bieganie, skoki... Jak najwięcej.
- Ależ panie doktorze, ja bardzo dużo się ruszam - oponuje pacjent - i regularnie trenuję. Przecież ja jestem mistrzem Polski w biegu na trzy kilometry z przeszkodami.
- Aaa... Rozumiem, rozumiem... W takim razie musi pan dla zdrowia zostać mistrzem Europy...
ZAGADKI
Co myśli chmura przy ładnej pogodzie?
- I znów stracony dzień...
Co myślą buty mierzone w sklepie przez kolejnego klienta?
- Ależ niewygodne te nowe stopy...
Co mówi kropka do dwukropka?
- Oszaleliście! Tak publicznie???
PRZYSŁOWIA I POWIEDZONKA
Niech sie żodyn niy gości, aż sie roz niy przepości - ale i tak nie ma gwarancji, że doceni...
Niech sie zwoł, jak chcioł, bele by sie dobrze mioł - i to jest właściwa życzliwość!
Niechże wos świniami wożóm! - a to wręcz przeciwnie!
Niech tak bydzie, jak pańskie woły raczą - no trochę przekory proszę!
Niedźwiedzia, jak przemożesz, za nos wodzić możesz - choćbyś i był słabszy.
Niyjedyn w uoknie z zymbów miynso wydłubuje, a po prowdzie polywki niy widzioł - ale ja cię widzą, tak cię piszą, nieprawdaż?
MYŚLI WIELKICH, MĄDRYCH, NIE ZAWSZE ZNANYCH...
To prawda, że dwa półdupki tworzą jedną dupę. Ale dwa półgłówki nijak nie złożą się na całą głowę...
Pyrsk!!!
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
