Handżar to zakrzywiony perski sztylet. Damast, to legendarna stal damasceńska. Wyróżnieni to studenci AGH podczas prestiżowej międzynarodowej konferencji naukowej TMS Annual Meeting & Exhibition w Orlando (USA). Uznanie jury zdobył wykonany przez nich handżar z samodzielnie wytworzonej stali damasceńskiej.
- 144. edycja konferencji TMS Annual Meeting & Exhibition, skupiającej każdego roku ponad 4000 specjalistów w dziedzinie materiałów - inżynierów, naukowców i przedsiębiorców z całego świata - była zarazem pierwszą, podczas której odbył się studencki konkurs "TMS Bladesmithing Competition". Istotą konkursu było zaprezentowanie przez uczestników wykonanych przez nich ostrzy, które miały mieć wymiary od 20 do 120 cm długości. W rywalizacji udział wzięło 25 uczelni, głównie z USA. Studenci metalurgii na AGH - Estera Machoń i Remigiusz Błoniarz z Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej - byli jedynymi przedstawicielami Polski w tym zestawieniu - informuje Bartosz Dembiński, rzecznik Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie.
Jury przy werdyktowaniu brało pod uwagę kilka aspektów, m.in. jakość i wykonanie samego ostrza, prezentację wideo projektu czy szczegółowy raport z poszczególnych etapów wytwarzania ostrza (analizę chemiczną, materiałową, wytrzymałościową).
Konkurs-zawody wgrali Amerykanie z Oregon State University, University of Florida oraz Colorado School of Mines. Studenci AGH otrzymali jedyne przyznane wyróżnienie (Honorable Mention).
Handżar choć jest krzywy, wydaje się konstrukcją prostą. Pozory. Studenci pracowali nad projektem przez kilka miesięcy w Kole Naukowym Przeróbki Plastycznej Metali Hefajstos. W 2014 r. wsparci zostali grantem rektorskim, by móc zrealizować program.
Przez wieki wytwarzanie stali damasceńskiej była owiane tajemnicą. Dopiero na początku XIX wieku udało się metalurgom francuskim i rosyjskim rozwiązać zagadkę produkcji i otrzymać damast nie ustępujący oryginałowi. Technologia jego produkcji - z grubsza rzecz ujmując - polega na zgrzewaniu i skuwaniu prętów z różnych gatunków stali nisko i wysokowęglowej, które potem są skręcane, następnie znów skuwane i nawęglane. Procedurę tę powtarza się wielokrotnie, w efekcie czego otrzymuje się stal idealnej wręcz sprężystości i wytrzymałości; stal o charakterystycznym wzorze na powierzchni. To efekt nierównomiernej zawartości węgla.
- Liczne badania wykazały obecność w oryginalnych egzemplarzach narzędzi wykonanych ze stali damasceńskiej nanostruktur, których wytwarzanie przy dzisiejszym zaawansowaniu techniki wymaga zaangażowania najnowocześniejszej aparatury i technologii z zakresu nanomateriałów. Odkrycia takie wskazują szansę na szersze niż można byłoby się spodziewać możliwości, jakie roztacza przed dziedziną inżynierii materiałowej tematyka stali damasceńskiej - wyjaśnia dr inż. Maciej Rumiński, opiekun naukowy projektu.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
