Ostatnio miałem w ręku pewną współczesną polską powieść. Ponieważ dzisiaj za wszystko trzeba płacić, a przede wszystkim za reklamę, to nie podam tytułu i autora, bo nie zapłacili... Żartowałem. Autor: Krzysztof Varga, tytuł: "Trociny". Dzieło mnie zadziwiło i nieco przygnębiło. A ma czym przygnębić, bo jest to kilkaset stron narzekania, krytykowania, mękolenia, wydziwiania na otaczającą nas rzeczywistość, a zadziwia liczbą wynajdywanych przez autora powodów do owych biadoleń, przytyków i kpin.
Jednak nie to jest główną przyczyną mojego przygnębienia i głębokiej egzystencjalnej rozterki. Przede wszystkim jestem zły, że sam bacznym okiem satyryka wielu spośród przedstawionych i "obsmarowanych" kuriozów naszej codzienności dotąd nie dostrzegłem. Wśród nich czegoś, co znakomicie nadaje się na okres przedświąteczny, a co jest elementem tzw. "romantycznego polskiego krajobrazu". Ten przedświąteczny akcent to bazie. Jak wiadomo, bazie rosną na wierzbach. A wierzba rosochata to ów polski symbol, co go Chopin z Broniewskim opiewali w swoich dziełach - każdy z osobna i z innych pozycji ideowych, ma się rozumieć. I w ogóle tych wierzb w polskiej sztuce jest tyle, że wikliniarstwo powinno być naszym przemysłem narodowym, a orzeł biały w legendzie powinien nie na dębie mocarnym, lecz na wierzbie rosochatej albo płaczącej wić gniazdo.
Właśnie: nie wiem, czy z powodu wielu okoliczności i nieszczęść, jakie nawiedzają nasz biedny naród i państwo, to jednak wierzba płacząca nie powinna być nam milsza niż rosochata. Albo brzoza - też płacząca. Choć nie, nie: potencjał symboliczny wierzby rosochatej jest przeogromny i nie do przecenienia. Z daleka wygląda toto dość dziwacznie - jeśli tak na chłodno rzecz całą przeanalizować. Do drzewa za bardzo niepodobne. Pień niby wielki, mocarny, wyrosły przez dziesiątki lat, ale korona malutka, odrastające gałązki słabiutkie, cieniutkie, chwiejące się przy byle podmuchu we wszystkie strony. Autor wspomnianej książki dostrzegł w nich tylko podobieństwo do pijaczków bujających się po ulicach Polski, i tej gminnej, i tej wielkomiejskiej.
Ja widzę znacznie więcej. Widzę nasze sukcesy gospodarcze i piłkarskie, poziom oświaty i kultury każdego pojedynczego obywatela i wszystkich razem, niezłomność naszych polityków i determinację narodu w osiąganiu dalekosiężnych celów, widzę moc postępu i siłę tradycji. To z daleka. A gdy się podejdzie bliżej, to widać, jak żywotne są owe witki. Bo choć wierzba stale jest "golona", to one odrastają nieustannie. Wiotkie, bo wiotkie i rachityczne nieco, ale odrastają. A jakie piękne! Przyozdabiają je niezwykłej urody kotki, bazie, co jak pawie pióra na czapkach, jak husarskie skrzydła z orlimi piórami, jak królewski szkarłat obszyty białymi gronostajami, są tym, co najważniejsze: ową "duszą anielską" opiewaną przez wieszcza.
Niestety widać też, że ów pień - zdałoby się potężny i mocarny - spróchniały jakiś, w środku pusty, a na dodatek korzenie zanurzone w glebie podmokłej, by nie powiedzieć: w błotnistym bagienku. A do pnia przybity jest krzyż, do którego przybity jest Bozia, a nad nim te bazie, i tak oto świąteczny krajobraz się dopełnił. Jest tylko jedno "ale". Legenda powiada, że w dziupli takiej wierzby uwielbiał przemieszkiwać diabeł Rokita. Biedne to było diablisko, leniwe i do pijaństwa skłonne. Nazywano go też polskim diabłem chłopskim. Ale to bajdurzenie, "wraża propaganda" i "woda na młyn". Bo gdzieżby tam, w takim pięknym, romantycznym, umiłowanym symbolu państwa i narodu, a na dodatek obok krzyża, mógł siedzieć diabeł?
A swoją drogą to ciekawe, ile w symbolice ukochanych motywów krajobrazowych jest z charakteru tych, co je tak ukochali?
Jurek Ciurlok "Ecik"
TAKIE TAM, RÓŻNE...
Instrukcja sprzątania przedświątecznego:
1. W komputerze załóż nowy folder na pulpicie.
2. Nazwij go "bałagan w domu".
3. Nalej sobie lampkę wina.
4. Najedź kursorem myszki na folder "bałagan w domu".
5. Naciśnij prawy klawisz myszki, pojawią się opcje wyboru.
6. Wybierz: "Usuń folder"
7. Komputer zapyta: "Czy na pewno chcesz usunąć »bałagan w domu« na zawsze?".
8. Potwierdź, naciskając lewy klawisz myszki.
9. Połóż nogi na stole, dopij wino i odpoczywaj. Bałagan w domu został usunięty raz na zawsze.
PS.
Gdyby się jednak bałagan w domu pojawił ponownie, powtórz wszystkie powyższe czynności.
Tę instrukcję nadesłała nasza stała czytelniczka i korespondentka, pani Ewa Kucharska z Katowic. Ja wprowadziłem do niej pewne uściślenia. Mając tę instrukcję i stosując ją, możemy spokojnie, bez stresu i niepotrzebnego wysiłku oczekiwać świąt. Przy lekturze Trybuny Górniczej oczywiście.
LIMERYK
Kolejny z "dostawy" od Pana Henryka Cyby.
Szkolni koledzy ze wsi Kołdalej
Licytowali, kto z nich najdalej
Zaszedł w znojnym życiu;
A po wódki wypiciu,
Nikt nie miał siły, by wciąż iść dalej.
Z TASZY LISTONOSZA
Transakcja wiązana
Jest niedziela, czas wypłaty kieszonkowego. Ojciec wyciąga portfel i mówi do syna: - Możesz jak zwykle dostać pięć dych albo... możesz dostać ode mnie pięć stów oraz... lanie od matki, jeżeli powiesz jej, że te czerwone stringi, które znalazła w naszym samochodzie, należą do twojej dziewczyny.
Szybki refleks
- Co słychać? Jak się miewa twoja żona? - woła pewien mężczyzna na widok dawno niespotkanego kolegi i nagle... uprzytamnia sobie, że żona tego kolegi od dawna nie żyje, więc szybko dodaje: - Wciąż na tym samym cmentarzu?
Zachowujmy umiar!
Żona krzyczy do męża od progu:
- Codziennie wracasz pijany! A co ze mną, z dziećmi?!
- Kochanie, miejże rozum - odpowiada mąż. - Przecież nie możemy pić wszyscy...
Nieszczęścia chodzą parami
Na ławce w parku już od godziny siedzi wyraźnie nieszczęśliwy mężczyzna. Obok niego stoi butelka. Nagle dosiada się jakiś dresiarz i jednym haustem opróżnia tę butelkę. Widząc to, mężczyzna rozpłakał się.
- Nie rycz, stary, suszyło mnie, rozumiesz - rozczulił się dresiarz. - No dobra, kupię ci nową.
- Mniejsza o to - wymamrotał nieszczęśnik z ławeczki. - Tylko widzisz, ja naprawdę jestem cholernym nieudacznikiem. Najpierw spóźniłem się na ważne spotkanie, za co szef wylał mnie z roboty, potem ukradli mi samochód, zgubiłem portfel z wszystkimi dokumentami, a w domu zastałem żonę z kochankiem. Nic, tylko się zabić! No i teraz, kiedy już przygotowałem sobie truciznę, to przychodzi jakiś łazęga i ją wypija! Nic, tylko się powiesić...
Przykład
Wychowawczyni w przedszkolu podczas rutynowego, okresowego zebrania zwraca się do rodziców: - Ja tam nie wnikam, czym się państwo zajmują w weekendy, ale w poniedziałek podczas śniadania wszystkie dzieci stukają się kubeczkami z mlekiem...
Problemy z komunikacją
Podróżny przy kasie PKP:
- Poproszę bilet za 15 złotych.
- Jaki?
- Powiedziałem, że za 15 złotych!
- No ale dokąd?!
-Nieważne, ale jak już pani taka ciekawa, to powiem: do teściów, cholera!
MYŚLI WIELKICH, MĄDRYCH, NIE ZAWSZE ZNANYCH
Kobieta musi mieć męża! Choćby tylko dlatego, że nie wszystko da się zwalić na rząd.
Pyrsk!!! I Wesołych Świąt!!!
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
