AAU - ang. Assigned Amount Units, to umowna jednostka przyznanych praw do emisji gazów cieplarnianych. 1 AAU odpowiada jednej tonie ekwiwalentu CO2. Umowy na sprzedaż AAU są zawierane na podstawie ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji.
Zarobione w ten sposób przez Polskę pieniądze trafiają na wyodrębniony rachunek klimatyczny obsługiwany przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Służą finansowaniu inwestycji służące redukcji gazów cieplarnianych. Wspiera to m.in. wywiązywanie się z naszych unijnych zobowiązań w ramach pakietu energetyczno-klimatycznego. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej jest Krajowym Operatorem Systemu Zielonych Inwestycji.
Protokół z Kioto (podpisany przez Polskę w 1998 r., wszedł w życie w 2005 r.) zakłada możliwość handlu jednostkami przyznanej emisji (AAU). Zgodnie z Protokołem, Polska zobowiązała się do redukcji emisji o 6 proc. W latach 2008-2012, a osiągnęła 30 proc. redukcji - stąd nadwyżka, które teraz można sprzedać krajom, którym ich brakuje.
Polska podkreśla, że niewykorzystane jednostki przyznanej emisji (AAUs) z pierwszego okresu zobowiązań Protokołu z Kioto są wynikiem rzeczywistej, krajowej redukcji emisji przekraczającej podjęte zobowiązania. Zarzut, iż nadwyżka ta powstała jedynie na skutek upadku wielu wysokoemisyjnych zakładów przemysłowych i spadku produkcji przemysłowej jest dla Polski krzywdzący.
Od czasu kryzysu gospodarczego na przełomie lat 80. i 90. Polska podwoiła produkt krajowy brutto przy jednoczesnym utrzymaniu tak znacząco obniżonego poziomu emisji gazów cieplarnianych - to przykład oddzielenia wzrostu gospodarczego od wzrostu presji na środowisko. Dla Polski jednostki AAU to zgromadzony kapitał, dlatego nie możemy więc wyrazić zgody na jego zakwestionowanie i uniemożliwienie przeniesienia nadwyżki w całości do kolejnego okresu rozliczeniowego Protokołu z Kioto lub nowego, globalnego porozumienia.
Polskie prawo gwarantuje, że całość przychodów ze sprzedaży jednostek AAU jest przeznaczona na dofinansowanie przedsięwzięć związanych z ochroną klimatu i środowiska (System Zielonych Inwestycji, czyli zazielenianie). Dzięki własnemu udziałowi finansowemu, zwielokrotnia się efekt ekologiczny inwestycji.
Polska zgromadziła dotąd na proklimatyczne inwestycje 170 mln euro, podpisując osiem umów, z tym ostatnią z Hiszpanią 4 października 2012 r. Polska cały czas negocjuje z zainteresowanymi partnerami transakcje AAU.
Pochodną mechanizmu handlu uprawnieniami do emisji jest GIS (Green Investment Scheme) system zielonych inwestycji. Idea i cel GIS sprowadzają się do stworzenia i wzmacniania proekologicznego efektu wynikającego ze zbywania nadwyżek jednostek AAU. Rozporządzenie Rady Ministrów z 20 października 2009 r., doprecyzowuje rodzaje zielonych inwestycji (programy), jakie mogą być finansowane w ramach GIS. Są inwestycje, których celem jest:
• poprawa efektywności energetycznej,
• zmniejszenie energochłonności polskiej gospodarki i zapotrzebowania na energię,
• czyste technologie węglowe,
• odzysk i wykorzystanie metanu,
• odnawialne źródła energii...
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
