Witóm piyknie! Na przistanku stoji bajtel i uokropnie pocióngo nosym. Jakiś panoczek mu pado:
- Synek, a sznuptucha (chusteczki) to ty tak czasym niy mosz?
- Móm - uodpedzioł bajtel. - Ale niy pożyczóm...
AJAJAJ!!!
Gdzie się podziały te pieniądze?! Niezliczoną ilość razy zadajemy sobie takie pytanie, gdy obserwujemy życie gospodarcze naszego pięknego, ciągle rozwijającego się kraju. Można by powiedzieć, że mimo wszystko rozwijającego się. A ponieważ żyję wystarczająco długo, to mogę powiedzieć, że to sformułowanie: "mimo wszystko" zachowuje swoją moc od lat kilkudziesięciu i sięga daleko poza epokę tak zwanej gospodarki rynkowej. Niektórzy twierdzą, że w czasy sprzed II wojny światowej. Widać to taka specyfika na tym obszarze geopolitycznym. Aż strach pomyśleć, co by się stało, gdyby ten rozwój nie następował "mimo wszystko", tylko tak normalnie.
Wracając do pierwszego pytania. Odpowiedź na nie niesie fragment z kupletów głównego bohatera operetki "Baron cygański": "Złoto toczy się w krąg, z rąk do rąk, z rąk do rąk". Nie bez powodu odpowiedzi na skomplikowane zagadnienia ekonomiczne szukam w operetce. Kiedy się tak przyjrzeć naszej rzeczywistości i naszemu w niej bytowaniu, to właśnie ten rodzaj sztuki i zawartej w niej głębi filozoficznej natychmiast przychodzi na myśl. Z jedną wszakże różnicą: w operetce wszystko zawsze dobrze się kończy dla wszystkich i wszyscy zażywają bezgranicznego szczęścia. Tymczasem operetkowość naszego życia raczej zahacza o Gombrowicza niż o Lehara. Kiedy na przykład obserwowałem niektóre poczynania przed Euro 2012, nieodmiennie przypominało mi się malowanie trawy na zielono przed wizytą generała za czasów PRL. Tylko w znacznie większej skali. Skalę w ogóle mamy teraz większą. Na przykład czymże są sławetne "afery mięsne" i inne "przestępstwa gospodarcze" z czasów PRL w porównaniu z dzisiejszymi aferami - z tą "bursztynowo-złotą" na czele. Czyli jednak stały rozwój.
Pod każdym względem...
Niezliczoną ilość obserwacji i doświadczania tego dostarczyła mi inwestycja, którą zostałem dotknięty ja, moi sąsiedzi i cała reszta mej rodzinnej miejscowości. To budowa kanalizacji. To temat nie na felieton, lecz na książkę. Ale może poszczególne, krótkie epizody i w tym miejscu się pomieszczą. Na przykład drogi. Takie boczne, wąskie, pomiędzy budynkami. Zniszczone bardzo, bo asfaltowane w minionym stuleciu, jakieś 25 lat temu. Po przekopaniu przez budowniczych kanalizacji, otrzymały nową nawierzchnię i krawężniki, a nawet studzienki. Wykonano to z tak wielką starannością, że gdy kontrola techniczna stwierdziła nadmierną porowatość jednego dwustumetrowego odcinka, sfrezowano to, co kilka dni wcześniej położono, i wyasfaltowano na nowo, choć do upłynięcia pięcioletniej gwarancji na trwałość nawierzchni brakowało jeszcze... pięciu lat. Uciechy było co niemiara, gdy na tę okoloną płotami trzymetrową drogę wjeżdżały te walce, potem frezarka i znowu walce... Asfaltowano tylko te odcinki, które przekopano. Czyli na jednej drodze kilkadziesiąt metrów starego asfaltu, a raczej wspomnienia po nim pozostawiono, potem kilkadziesiąt metrów nowego, potem znowu kilkadziesiąt metrów wspomnień i jeszcze kilkanaście metrów nowego. Trzy miesiące później wzięto się za te "resztówki", przy okazji zrywając część nowego asfaltu, bo tak wynikało z projektu. Czy już boli Was głowa, Drodzy Państwo? No to najlepsze na koniec. Na pytanie, dlaczego niszczy się dobrą nawierzchnię i w ogóle, dlaczego nie zrobiono wszystkiego od razu, kompetentna osoba z całą powagą odpowiedziała: "Bo na wszystko są inne fundusze". No cóż: "Złoto toczy się...". A ja głupi myślałem, że to wszystko są nasze pieniądze...
Jurek Ciurlok "Ecik"
Z TASZY LISTONOSZA
Inauguracja
Na pewnej wyższej uczelni odbywał się inauguracyjny wykład z fizyki. W tym samym czasie kończono jeszcze prace remontowe przy instalacji wentylacyjnej, której jeden z wylotów znajdował się pod ogromnym stołem do doświadczeń. Stojący za stołem wykładowca wyprowadził właśnie na tablicy skomplikowany wzór, gdy z czeluści instalacji wentylacyjnej dobiegł go głos jakiegoś robotnika:
- No i co k... a robisz?! No, co robisz?!
Nieco skonfundowany profesor spojrzał na wyprowadzony przed chwilą wzór, pomyślał chwilę, i uspokojony głośno powiedział:
- Nie, no przecież wszystko jest dobrze...
Wielozawodowość
(Ten dowcip znam od ponad 30 lat i ciągle jakoś wraca. Zatem przypominam go.)
W ZOO miejskim padł goryl. Natychmiast spadły też wpływy w kasie. Rozpoczęto więc starania o sprowadzenie nowego, ale ponieważ zajmuje to trochę czasu i sporo kosztuje, więc kierownictwo postanowiło ubrać w wyprawioną skórę goryla kogoś, kto go będzie tymczasowo udawał. W zamieszczonym anonsie o poszukiwanym pracowniku oczywiście nie napisano, jaki ma być charakter zajęcia. Gdy się to wyjaśniło, jedynie pewien doktor filozofii przyjął ofertę pracy. Początkowo dość niezręcznie wypełniał swoje obowiązki, ale po kilku dniach zdecydowanie nie było widać różnic w stosunku do oryginału. Szczególnie lubił się huśtać, aż razu pewnego przesadził i przeleciawszy ogrodzenie, wpadł do klatki z lwem. Gdy zauważył, w jakim jest towarzystwie, rozdarł się w niebogłosy:
- Lew! Ratunku!!! Lew!!!
Na co lew podbiegł do niego i wyszeptał:
- Nie lew, tylko doktor matematyki. a ty się przestań drzeć, idioto, bo nas obu z tej roboty wywalą...
Opowieść niepedagogiczna
Reporter na ulicy pyta przechodnia:
- Pali pan?
- Palę.
- Wie pan, że to niezdrowe?
- Wiem
- Ile pan ma lat?
- Sześćdziesiąt.
- Od jak dawna pan pali?
- Nie pamiętam dokładnie. W szkole zacząłem...
- Proszę pana. Czy zdaje pan sobie sprawę, że za pieniądze, które wydał pan na papierosy, mógłby pan sobie kupić na przykład tę luksusową limuzynę, która tam stoi?
- A pan pali?
- Nie.
- A ma pan taki samochód?
- No... nie mam.
- No widzi pan. A ja palę i to jest moja limuzyna...
To, proszę Państwa, nie jest opowieść zachęcająca do palenia, lecz zachęcająca do myślenia podczas rozmowy - nawet błahej - i posługiwania się sensownymi argumentami. Również w sytuacjach takich, jak ta poniżej...
Jaka teza, taki wniosek
Ksiądz udał się do dermatologa. Lekarz go zbadał i postawił diagnozę:
- Proszę księdza... Jakby to powiedzieć: złapał ksiądz chorobę weneryczną...
Ksiądz poczerwieniał, ale nie tracąc rezonu, zaczął wyjaśniać:
- No tak, trzy tygodnie temu jakaś młoda wczasowiczka kąpała się w stawie, po którym pływały moje kaczki. Ostatnio moja gosposia upiekła mi jedną i pewnie stąd to się wzięło.
- Zapewne - przytaknął lekarz - zapewne. Zatem następnym razem radziłbym jednak na wszelki wypadek na widelec założyć prezerwatywę...
Ulga
Bandyta wpada do tramwaju i krzyczy:
- Nie ruszać się, to jest napad!
Na to jakiś pasażer z ulgą:
- Och! Całe szczęście, bo już myślałem, że to "kanary"...
MIĘDZY NAMI, BLONDYNKAMI...
Blondynka zadzwoniła do swojego chłopaka:
- Mógłbyś do mnie wpaść? Mam tu strasznie trudne puzzle i nie wiem, od czego zacząć...
- A co powinno z nich wyjść według rysunku na pudełku? - zapytał chłopak.
- Wygląda na to, że tygrys...
- Poczekaj, za chwilę będę.
Po kilkunastu minutach chłopak stanął przed drzwiami narzeczonej. Blondynka wpuściła go i poprowadziła do pokoju, gdzie na stoliku porozsypywane były puzzle. Chłopak przez chwilę przyglądał się kawałkom, po czym odwrócił się i powiedział:
- Kochanie, po pierwsze, nie wydaje mi się, żebyśmy ułożyli z tych kawałków cokolwiek przypominającego tygrysa. Po drugie, zrelaksuj się, napijmy się kawy, a potem pomogę ci powrzucać wszystkie te płatki kukurydziane z powrotem do pudełka...
ZŁOTA KOLEKCJA DOWCIPÓW ROKU 2012
Wesołe jest życie staruszka?
Dwóch staruszków siedzi na ławeczce przed domem spokojnej starości, patrzą melancholijnie w przestrzeń, kiedy w pewnej chwili odzywa się jeden z nich:
- Tadziu, mam już 75 lat, jakbym się nie ruszył, wszystko mnie boli i dokucza... Jesteś moim rówieśnikiem, powiedz, jak ty się czujesz?
- Ja??? Jak nowo narodzony!
- Naprawdę? Jak nowo narodzony?
- Tak. Nie mam włosów, nie mam zębów, nie uprawiam seksu, wożą mnie w wózku, o, i chyba właśnie zrobiłem siusiu w gacie...
Jak to wędkarz...
Wędkarz kwieciście opowiada kolegom o swoim ostatnim sukcesie wędkarskim. W pewnej chwili, tak jakby zabrakło mu już konceptu; przerywa i mówi:
- Zresztą, co wam będę dużo opowiadał: kiedy wyciągnąłem tego suma, to woda w jeziorze obniżyła się o pół metra!
Znać swoją pozycję....
Dwaj koledzy łowią ryby. W pewnej chwili jeden z nich wyławia z wody okazałego łososia. Zdejmuje go z haczyka, przygląda mu się z podziwem i... wyrzuca z powrotem do wody.
- Zwariowałeś?! Co ty robisz?! - krzyczy ten drugi.
- Przykro mi - odpowiada pierwszy - ale nie stać mnie na to, aby jeść tak drogie ryby...
Wakacyjne rodaków rozmowy...
- Kupiłem wczoraj trochę jagód z Puszczy Białowieskiej.
- Tak? Ā propos puszczy - czy twoja żona nadal w Ciechocinku?
Szanowne Czytelniczki i Szanowni Czytelnicy! Dziękuję za wszystkie dowcipy, fraszki, limeryki, anagramy, zagadki. Nie nadążam ze wszystkim, ale się staram i prędzej, czasem później, wszystko znajdzie się na właściwym miejscu, czyli w tej rubryce. Zatem proszę o cierpliwość i nieustawanie w próbach rozbawiania innych. Co powiedziawszy, sięgam po:
MYŚLI WIELKICH, MĄDRYCH, NIE ZAWSZE ZNANYCH...
Mężczyzna swoją narzeczoną chciałby dosłownie zjeść, a po kilku latach małżeństwa przeszkadza mu nawet jeden jej włos w zupie...
Pyrsk!!!
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
